บทไตร่ตรองวันคริสต์มาส “การเดินทางครั้งที่ห้า” ในวันคริสต์มาส 25 ธันวาคม 2025

 

บทไตร่ตรองวันคริสต์มาส
“การเดินทางครั้งที่ห้า” ในวันคริสต์มาส
ฟร. แคลเรนซ์ เดวาดาสส์
25 ธันวาคม 2025

วันนี้ตามวัดและโบสถ์ทั่วโลก เรื่องราวคริสต์มาสถูกเล่าซ้ำในหลากหลายภาษาและวัฒนธรรม แต่ไม่ว่าภาษาใดหรือวัฒนธรรมใด ความจริงหนึ่งยังคงเหมือนเดิม คือ เรื่องคริสต์มาสไม่ใช่เรื่องนิ่งตายตัว หากเป็นเรื่องที่มีชีวิต กำลังเคลื่อนไหว และคลี่คลายผ่าน “การเดินทาง” ต่าง ๆ  พระคัมภีร์เชิญชวนให้เราเห็นการเดินทางสำคัญสี่ครั้งที่โอบล้อมการบังเกิดของพระเยซูเจ้า ซึ่งเรามักมองข้ามเพราะใจของเราหยุดอยู่ที่รางหญ้า แต่แท้จริงแล้ว รางหญ้าเมื่อสองพันปีก่อนไม่ได้สวยงามหรือสงบเลย หากเป็นสถานที่หยาบ กระด้าง และไม่สะอาด เต็มไปด้วยกลิ่นและความอึดอัด ทว่าพระเจ้าทรงเลือกที่นั่นเพื่อเสด็จมาใกล้มนุษย์ และความรักก็ได้เข้าสู่โลก ณ ที่นั้น

การเดินทางแรกคือการเดินทางของพระนางมารีย์ไปหาเอลีซาเบธ หญิงสาวผู้ตั้งครรภ์พระผู้ไถ่เดินทางไกลราว 150 กิโลเมตร เพื่อแบ่งปันความชื่นชมยินดีและความเชื่อ เป็นการเดินทางแห่งการพบปะและการประกาศข่าวดี การเดินทางที่สองคือของโยเซฟและมารีย์ไปเบธเลเฮม ระยะทางใกล้เคียงกัน เป็นการเดินทางแห่งการเชื่อฟังและความไว้วางใจ ท่ามกลางความยากลำบาก และนำไปสู่คอกสัตว์ต่ำต้อย ที่ซึ่งพระวจนาตถ์ทรงรับสภาพมนุษย์ การเดินทางที่สามคือของบรรดาปราชญ์จากทิศตะวันออก ไกลถึงเกือบ 1,500 กิโลเมตร เป็นการเดินทางแห่งการแสวงหาและการนมัสการ โดยมีดาวนำทางจนถึงการกราบไหว้พระกุมาร การเดินทางที่สี่คือการหนีไปอียิปต์ของครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ เป็นการเดินทางเพื่อความปลอดภัย แต่ก็เป็นการเดินทางแห่งความหวัง แสดงให้เห็นว่าแผนการของพระเจ้าดำเนินไปได้แม้ท่ามกลางความไม่มั่นคงและการลี้ภัย

อย่างไรก็ตาม เรื่องราวยังไม่จบเพียงเท่านั้น ยังมี “การเดินทางที่ห้า” ที่รอคอยจะเกิดขึ้นในวันนี้ และอาจเป็นการเดินทางที่สำคัญ ยาวนาน และยากที่สุด การเดินทางที่ห้าคือการเดินทางจากรางหญ้าเข้าสู่หัวใจของเรา เป็นการเดินทางที่ทำให้สี่การเดินทางก่อนหน้ามีความหมาย หากปราศจากการเดินทางนี้ เรื่องราวทั้งหมดก็เหลือเพียงอดีตที่สวยงาม พระกุมารที่เราฉลองวันนี้ไม่ได้ตั้งใจจะอยู่ที่เบธเลเฮมตลอดไป หากทรงปรารถนาจะเข้ามาอยู่ในชีวิตของเรา เป็นศูนย์กลางของครอบครัว ชุมชน การตัดสินใจ ความยินดี และแม้แต่ความทุกข์ของเรา

คริสต์มาสจึงไม่ใช่แค่การระลึกถึงเหตุการณ์เมื่อสองพันปีก่อน แต่คือการต้อนรับพระคริสตเจ้าในวันนี้ รางหญ้าที่เราจัดแสดงเป็นสัญลักษณ์ของความถ่อมตน ความใกล้ชิด และความปรารถนาของพระเจ้าที่จะอยู่กับเรา แต่หากเราไม่ยอมให้พระองค์เดินทางเข้าสู่หัวใจ คริสต์มาสก็จะเป็นเพียงเรื่องเล่าที่ไพเราะ ไม่ใช่ความจริงที่เปลี่ยนชีวิตเรา

การเดินทางที่ห้านี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? เราเรียนรู้จากตัวอย่างในพระวรสารได้ เช่นเดียวกับมารีย์ เราถูกเรียกให้แบกพระคริสต์ไว้ในชีวิตและนำพระองค์ไปสู่ผู้อื่นด้วยความยินดี เช่นเดียวกับโยเซฟ เราถูกเชิญให้ไว้วางใจพระเจ้าแม้เส้นทางจะไม่ชัดเจน เช่นเดียวกับบรรดาปราชญ์ เราต้องแสวงหาพระคริสต์ด้วยความเพียร และถวายของขวัญแห่งความรัก ความเชื่อ และการรับใช้ และเช่นเดียวกับครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ เราต้องปกป้องการประทับอยู่ของพระคริสต์ในชีวิต แม้โลกจะดูไม่เป็นมิตร

การเดินทางจากรางหญ้าสู่หัวใจเกิดขึ้นผ่านการเลือกในชีวิตประจำวันของเรา เมื่อเราเลือกความรักแทนความเฉยชา การให้อภัยแทนการผูกใจเจ็บ ความเมตตาแทนความแข็งกระด้าง ความเอื้อเฟื้อแทนความเห็นแก่ตัว ความเสียสละแทนการตามใจตน ความจริงแทนคำโกหก ความเรียบง่ายแทนความโลภ การให้กำลังใจแทนการนินทา และความถ่อมตนแทนความหยิ่งผยอง ทุกครั้งที่เราเลือกคุณค่าของพระวรสาร รางหญ้าก็ไม่ใช่สิ่งไกลตัวอีกต่อไป แต่กลายเป็นความจริงในชีวิตของเรา

ของขวัญที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในคริสต์มาสนี้ คือการยอมให้พระเยซูเจ้าทรงเดินทางจนสำเร็จ คือเข้ามาประทับในใจเรา และเมื่อพระองค์อยู่ที่นั่น เราก็จะเป็นผู้นำแสงสว่าง สันติสุข ความรัก และความชื่นชมยินดีของพระองค์ไปสู่โลก ทุกครั้งที่ความรักชนะความชั่ว เสียงเพลงของทูตสวรรค์ก็จะดังก้องขึ้นอีกครั้งว่า “พระสิริรุ่งโรจน์แด่พระเจ้าในสวรรค์ และสันติสุขจงมีแก่มนุษย์ผู้เป็นที่โปรดปรานของพระองค์” นั่นแหละคือคริสต์มาส

ดังนั้น เมื่อเรามองดูรางหญ้าในวันนี้ ขออย่าเพียงชื่นชมภาพนั้น แต่จงเปิดพื้นที่ในชีวิต เปิดประตูหัวใจ ให้พระกุมารเสด็จเข้ามา ไม่ใช่แค่ในโบสถ์ แต่ในบ้าน ที่ทำงาน ความสัมพันธ์ และตัวเราเอง คริสต์มาสจะสมบูรณ์ก็ต่อเมื่อพระคริสตเจ้าพบที่พักพิงในหัวใจของเรา เช่นเดียวกับคนเลี้ยงแกะและบรรดาปราชญ์ที่จากไปด้วยชีวิตที่เปลี่ยนแปลง ขอให้เราอย่าออกจากการฉลองนี้เหมือนเดิม แต่เปิดใจให้พระเยซูเจ้าบังเกิดใหม่ในชีวิตเราผ่านความรัก ความเมตตา และความซื่อสัตย์ต่อความเชื่อ แล้วคริสต์มาสจะไม่ใช่เพียงวันหนึ่งในปฏิทิน แต่จะเป็นความจริงในทุกวัน และผ่านชีวิตของเรา โลกจะได้รู้ว่าพระเจ้าทรงสถิตอยู่กับเราอย่างแท้จริง ขอให้ดาวที่ส่องเหนือรางหญ้าในวันนั้น มาส่องสว่างนำทางชีวิตของคุณในวันนี้ สุขสันต์วันคริสต์มาส 🎄