สัปดาห์ที่ 23 เทศกาลธรรมดา (7 กันยายน 2025)
การภาวนาพระวรสารวันอาทิตย์: ลูกา 14:25–33
Fr. Clarence Devadass

เมื่อตอนเป็นเด็กเล็ก หลายคนคงเหมือนกันที่เคยหัดปั่นจักรยาน ช่วงแรกก็ล้มบ้าง หัวเข่าแตกบ้าง เจ็บปวดจนร้องไห้ แต่ก็ยังลุกขึ้นมาลองใหม่เรื่อย ๆ จนในที่สุดก็สามารถปั่นได้อย่างมั่นใจ รู้สึกอิสระและมีความสุขเต็มเปี่ยม สิ่งที่น่าจดจำไม่ใช่แค่ความสุขตอนปั่นจักรยานได้ แต่คือ "ราคาที่ต้องจ่าย" — ความเจ็บปวด ความไม่สะดวกสบาย และความภูมิใจที่ต้องวางลง เพื่อจะได้พบกับอิสระที่แท้จริง

พระวรสารวันนี้ก็สื่อถึงความจริงเดียวกัน พระเยซูเจ้าเจ้าหันมาบอกกับผู้คนว่า “ถ้าใครรักพ่อแม่ ภรรยา ลูก พี่น้อง หรือแม้กระทั่งชีวิตของตนเองมากกว่ารักเรา ผู้นั้นก็เป็นศิษย์ของเราไม่ได้” ฟังดูเป็นถ้อยคำที่หนักแน่นรุนแรง แต่แท้จริงแล้วพระองค์ไม่ได้หมายถึงให้เราดูหมิ่นคนใกล้ชิด หากแต่กำลังชี้ว่า การติดตามพระองค์ต้องวาง "พระคริสตเจ้า" เป็นความรักสูงสุดเหนือสิ่งใดทั้งหมด

พระเยซูเจ้าทรงบอกชัดเจนว่า การเป็นศิษย์ของพระองค์มี "ราคา" ต้องแลกเปลี่ยน ต้องยอมสละ พระองค์เปรียบเหมือนการสร้างหอคอยหรือการเตรียมออกรบ ที่ต้องคำนวณค่าใช้จ่ายและความพร้อมก่อนฉันใด การติดตามพระองค์ก็ฉันนั้น หากไม่ยอมแบกกางเขนของตน เราก็ไม่อาจเป็นศิษย์แท้ได้

แล้วในชีวิตประจำวันสิ่งนี้หมายถึงอะไร? สำหรับคนส่วนใหญ่ไม่ใช่การละทิ้งทุกอย่างเหมือนอัครสาวกยุคแรก แต่คือการเลือกพระเจ้ามาก่อนสิ่งอื่น ๆ — เลือกเวลาอธิษฐานมาก่อนความสะดวกสบาย แม้ในวันที่ตารางชีวิตแน่นเต็ม เลือกพูดความจริงแม้จะยากกว่าโกหก เลือกเสียสละสิ่งฟุ่มเฟือยเพื่อแบ่งปันแก่คนยากจน เลือกความซื่อสัตย์เหนือความสำเร็จที่ได้มาอย่างไม่ถูกต้อง การเลือกเหล่านี้อาจเจ็บปวดและต้องสละ แต่ก็หล่อหลอมเราให้เป็นศิษย์ที่แท้จริงของพระคริสตเจ้า

พระวรสารยังชี้ให้เราเห็นความย้อนแย้งด้วยว่า การสละไม่ใช่การสูญเสีย แต่เป็นหนทางสู่อิสรภาพ เมื่อเรายึดติดกับสิ่งของ ความภาคภูมิ หรือความหลงใหลส่วนตัว เรากลับกลายเป็นทาสของมัน แต่เมื่อเรากล้าวางสิ่งเหล่านี้เพื่อพระคริสตเจ้า เรากลับได้พบอิสรภาพแท้จริง ได้รักอย่างลึกซึ้ง และได้ชีวิตที่เต็มเปี่ยมยิ่งขึ้น

พระเยซูเจ้าจึงถามเราทุกคนว่า “เจ้าพร้อมจะสละสิ่งใดเพื่อเดินตามเรา?” บางครั้งอาจเป็นการปล่อยวางความผูกพันที่ไม่ดี บาปที่เรายังยึดถือ ความโกรธที่คั่งค้าง หรือแม้แต่เวลาเพียงเล็กน้อยที่เราหวงไว้กับตนเอง หากเรากล้ามอบสิ่งเหล่านี้ให้พระองค์ เราไม่ได้สูญเสีย แต่กลับได้รับ — ได้ชีวิตใหม่ ความสุขแท้ และความหวังในชีวิตนิรันดร

เหมือนการหัดปั่นจักรยาน การติดตามพระคริสต์อาจมีการล้มลุกคลุกคลาน แต่ทุกครั้งที่เราลุกขึ้นใหม่ ก็เป็นอีกก้าวที่พาเราเข้าใกล้ความสุขแท้ในพระหรรษทานของพระองค์มากขึ้น