วันอาทิตย์สัปดาห์ที่ 21 เทศกาลธรรมดา (24 สิงหาคม 2025)
การไตร่ตรองพระวรสาร: ลูกา 13:22–30
Fr. Clarence Devadass

ตลอดหลายสัปดาห์ที่ผ่านมา บทอ่านพระวรสารวันอาทิตย์ได้ตอกย้ำอย่างชัดเจนถึง “ราคาที่ต้องจ่ายของการเป็นศิษย์” พระเยซูเจ้าทรงเรียกเรามาติดตามพระองค์ด้วยคำเชิญที่เปิดกว้างสำหรับทุกคน แต่ก็ต้องการการตอบรับอย่างเต็มหัวใจ เมื่ออยู่กับบรรดาศิษย์ พระองค์ไม่เคยปิดบังหรือทำให้เส้นทางนี้ดูง่ายดายเกินจริง แต่ตรงไปตรงมาเสมอ

การเดินตามพระองค์หมายถึงการยอมรับการปฏิเสธตนเอง แบกกางเขนของตนเอง และบางครั้งต้องเผชิญการปฏิเสธ แม้กระทั่งจากคนที่เรารัก การเป็นศิษย์ต้องการวินัย การจัดลำดับความสำคัญใหม่ และความพร้อมที่จะสละความสะดวกสบายเพื่อเห็นแก่พระอาณาจักรของพระเจ้า

ในพระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าทรงเปรียบการเป็นศิษย์แท้กับการ “เข้าไปทางประตูแคบ” ซึ่งเป็นหนทางที่ต้องใช้ความสุภาพถ่อมตน ความเพียรพยายาม การมอบตน ความซื่อสัตย์ และความตื่นตัว พระองค์เตือนเราว่า การติดตามพระองค์ไม่ใช่แค่เรื่องของการมุ่งมั่น แต่ยังเป็นเรื่องของ ความไว้วางใจลึกซึ้ง

เวลาสร้างหรือปรับปรุงบ้าน คนส่วนใหญ่มักเลือกขยายพื้นที่ให้กว้างขึ้นเพื่อความสะดวกสบาย แต่พระเยซูเจ้ากลับตรัสถึง “ประตูแคบ” ประตูนี้ไม่ได้หมายถึงสิ่งธรรมดา แต่คือเส้นทางที่เต็มไปด้วยความยากลำบากและความท้าทาย หนทางที่หลายคนลังเลจะเลือก แต่กลับเป็นหนทางที่นำไปสู่ชีวิตแท้กับพระคริสตเจ้า

เช่นเดียวกับที่เรามักต้องวัดประตูบ้านก่อนนำเฟอร์นิเจอร์หรือของชิ้นใหญ่เข้ามา แล้วถามว่า “จะเข้าได้ไหม?” พระเยซูเจ้าก็เชิญเรามอง “ประตูสู่อาณาจักรพระเจ้า” ด้วยความตั้งใจเดียวกัน เส้นทางสู่การเป็นศิษย์แท้นั้นแคบ ไม่ใช่เพราะมันปิดกั้น แต่เพราะมันต้องการการเตรียมใจ

สิ่งที่ถ่วงเราไว้ต้องถูกปล่อยไป: ความหยิ่งผยอง ความเห็นแก่ตัว ความขุ่นเคือง สิ่งรบกวนใจ และการจัดลำดับความสำคัญผิด ๆ ที่ขัดขวางไม่ให้เราติดตามพระองค์อย่างเต็มที่ เราจะก้าวผ่านประตูนั้นได้ก็ต่อเมื่อเราปล่อยวางสิ่งเหล่านี้ ประตูแคบไม่ใช่กำแพงกีดกัน แต่เป็น “ธรณีประตูแห่งการเปลี่ยนแปลง” ที่เรียกให้เราเดินเบา ๆ อย่างซื่อสัตย์

พระวรสารวันนี้จึงเชิญเราให้หยุดทบทวนตนเองอย่างจริงใจ พระเยซูเจ้าตรัสถามเราว่า เรายังมี “สัมภาระส่วนเกิน” อยู่หรือไม่—ทัศนคติ นิสัย หรือความยึดติด ที่กดทับเราและขวางกั้นไม่ให้เราเข้าสู่ประตูแคบแห่งชีวิตนิรันดร? การเป็นศิษย์แท้ต้องการหัวใจที่เบา และเป้าหมายที่ชัดเจน

เมื่อเราปล่อยสิ่งที่ถ่วงเรา เราจะเปิดพื้นที่ให้กับพระหรรษทาน ความถ่อมตน และความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับพระคริสตเจ้า ประตูแคบไม่ได้หมายถึงการกีดกัน แต่หมายถึงการเปลี่ยนแปลง และความกล้าที่จะเดินไปพร้อมกับสิ่งที่จำเป็นจริง ๆ เท่านั้น

ถ้าอ้างคำพูดอันโด่งดังของเอลซ่าในเรื่อง Frozen เราได้รับการเตือนถึงความจริงทางจิตวิญญาณว่า เราต้อง “ปล่อยวาง” ทุกสิ่งที่ฉุดรั้งเราไว้ ไม่ให้โอบกอดเส้นทางของการเป็นศิษย์อย่างเต็มที่ การปล่อยวางไม่ใช่ความอ่อนแอ แต่คือ ความกล้าที่จะวางใจพระเจ้า ให้พระองค์เปลี่ยนแปลงเรา และก้าวเข้าสู่ชีวิตที่พระองค์ทรงเตรียมไว้ให้

สุดท้ายแล้ว “ประตูแคบ” ไม่ได้ถูกสร้างมาเพื่อข่มขู่ แต่เพื่อกระตุ้นและเชื้อเชิญเราเข้าสู่หนทางแห่งชีวิตที่มีความหมายมากขึ้น หนทางที่สะท้อนแบบอย่างของพระคริสตเจ้า คือ ความรัก การเสียสละ และความไว้วางใจในพระเจ้าอย่างไม่หวั่นไหว

ราคาของการเป็นศิษย์เป็นเรื่องจริง แต่เช่นเดียวกัน ความยินดี ความสงบ และคำสัญญาแห่งชีวิตนิรันดรก็เป็นจริงสำหรับผู้ที่เลือกติดตามพระองค์ด้วยใจทั้งหมด—ด้วยการปล่อยวางทั้งหัวใจที่คับแคบ และความคิดที่ตีบตัน

ดังนั้น วันนี้เราควรถามตนเองว่า: พระเยซูกำลังเรียกให้ฉัน “ปล่อยวาง” อะไรบ้าง เพื่อที่จะได้ติดตามพระองค์อย่างเสรีและซื่อสัตย์มากขึ้น?