สมโภชนักบุญทั้งหลาย (1 พฤศจิกายน 2025)

 

สมโภชนักบุญทั้งหลาย (1 พฤศจิกายน 2025)
การไตร่ตรองพระวรสาร: มัทธิว 5:1-12
โดย บาทหลวงแคลเรนซ์ เดวาดาส

เมื่อเราพูดถึง “นักบุญ” หลายคนอาจนึกถึงบุคคลพิเศษ—ผู้ที่ดำเนินชีวิตด้วยคุณธรรมอันกล้าหาญ ความเชื่อมั่นไม่สั่นคลอน และการกระทำที่ยิ่งใหญ่เหนือธรรมดา พระศาสนจักรประกาศแต่งตั้งบุคคลเหล่านี้เป็นนักบุญ เพื่อให้เราได้เห็นว่า “พระหรรษทานของพระเจ้า” สามารถทำสิ่งยิ่งใหญ่ได้เพียงใดเมื่อหยั่งรากในหัวใจมนุษย์

แต่นักบุญไม่ได้รับการยกย่องเพราะเขาสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ แต่เพราะพวกเขา “รักอย่างลึกซึ้ง ดำเนินชีวิตด้วยความซื่อสัตย์ และเปิดใจให้พระเจ้าทรงทำงานผ่านพวกเขา” ชีวิตของนักบุญเตือนเราว่า ความศักดิ์สิทธิ์ไม่ได้อยู่ไกลเกินเอื้อม และไม่ได้สงวนไว้เฉพาะสำหรับคนพิเศษบางคน แต่เป็นกระแสเรียกของเราทุกคน ที่ได้รับศีลล้างบาปให้ดำเนินชีวิตเป็นหนึ่งเดียวกับพระเจ้า และสะท้อนความรักของพระองค์ผ่านชีวิตประจำวันของเรา

แน่นอนว่ามีนักบุญที่เราคุ้นเคย เช่น นักบุญฟรังซิส นักบุญเทเรซา นักบุญยอห์น ปอล ที่ 2 หรือในยุคปัจจุบันอย่าง คาร์โล อาคูติส และ ยอห์น เฮนรี นิวแมน ซึ่งปัจจุบันพระศาสนจักรประกาศให้เป็นนักปราชญ์แห่งพระศาสนจักร  แต่วันนี้ ในวันสมโภชนักบุญทั้งหลาย เราระลึกถึงไม่เพียงนักบุญที่มีชื่อเสียงเหล่านี้เท่านั้น แต่รวมถึงนักบุญนับไม่ถ้วนที่ไม่มีใครรู้จัก นอกจากพระเจ้าเท่านั้น

พวกเขาอาจไม่เคยมีรัศมีรอบศีรษะ หรือทำปาฏิหาริย์ แต่เป็นพ่อแม่ที่ทำงานหนักเพื่อครอบครัว เป็นครูที่เอาใจใส่ศิษย์ เป็นเพื่อนบ้านที่ยื่นมือช่วยเหลือ หรือเป็นเพื่อนที่ภักดีในความรักและคำภาวนา ความศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาอยู่ในชีวิตประจำวัน—ในความอดทน ความเมตตา การให้อภัย และการเสียสละอย่างเงียบๆ

นักบุญที่ซ่อนเร้นเหล่านี้สอนเราว่า “ความศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่การทำสิ่งยิ่งใหญ่ แต่คือการทำสิ่งธรรมดาด้วยความรักอันยิ่งใหญ่” คือการซื่อสัตย์ในที่ที่พระเจ้าทรงวางเราไว้ ไม่ว่าจะเป็นในบ้าน ที่ทำงาน หรือในชุมชน และเปิดโอกาสให้พระหรรษทานของพระองค์หล่อหลอมจิตใจและการกระทำของเรา

พระวรสารวันนี้คือ “มหาบุญลาภ” (Beatitudes) หรือ “พระวาจาแห่งความสุขแท้” ที่พระเยซูเจ้าทรงบอกเราว่าความศักดิ์สิทธิ์แท้จริงคืออะไร พระองค์ไม่ได้ทรงยกย่องคนมีอำนาจหรือประสบความสำเร็จในโลก แต่ทรงเรียกว่ามีบุญผู้ที่ยากจนในจิตใจ ผู้มีเมตตา ผู้มีใจบริสุทธิ์ ผู้สร้างสันติ และผู้กระหายความชอบธรรม พระองค์เตือนเราว่า ความศักดิ์สิทธิ์เติบโตขึ้นจากความถ่อมตน ความเห็นอกเห็นใจ และการอดทนท่ามกลางความทุกข์  การเป็นผู้มีบุญ หมายถึงการเดินไปกับพระเจ้าแม้ในยามลำบาก การวางใจในพระองค์แม้เมื่อหนทางยังไม่ชัดเจน

ดังนั้น ในวันสมโภชนักบุญทั้งหลายนี้ เราขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับบรรดานักบุญทั้งหลาย—ทั้งผู้ที่ยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ และผู้ศักดิ์สิทธิ์เงียบๆ ที่เราเคยพบเจอในชีวิต ให้เราจำไว้ว่าพวกเราทุกคนอยู่ในหนทางเดียวกัน คือหนทางแห่งความศักดิ์สิทธิ์

เมื่อเรายกย่องนักบุญทั้งหลายในวันนี้ ขอให้แบบอย่างของพวกเขาเป็นแรงบันดาลใจให้เราดำเนินชีวิตแห่งความเชื่อด้วยความกล้าหาญและความชื่นชมยินดี  ให้เราฝึกมองเห็นพระเจ้าในช่วงเวลาธรรมดาของชีวิต และอย่าลืมว่าหนทางสู่ความศักดิ์สิทธิ์นั้นอยู่ใน “การเลือกที่จะรัก ให้อภัย รับใช้ และวางใจในพระเจ้า” ในแต่ละวัน

หากเราดำเนินชีวิตด้วยความซื่อสัตย์ ถ่อมตน และเปิดใจรับพระหรรษทานของพระองค์ วันหนึ่ง—ด้วยพระเมตตา—เราก็จะได้ร่วมเป็นหนึ่งในหมู่มวลนักบุญในสวรรค์  แม้ไม่มีชื่อเสียงหรือวันสมโภชเป็นของตนเอง แต่ด้วยชีวิตที่ศักดิ์สิทธิ์และสงบเงียบ ซึ่งเป็นที่รู้จักโดยพระเจ้าเท่านั้น เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว.